ชื่อสมุนไพร : จิงจ้อแดง
ชื่ออื่น : จิงจ้อเหลี่ยม, จิงจ้อเล็ก
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ipomoea hederifolia L.
ชื่อวงศ์ : CONVOLVULACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
- ต้นจิงจ้อแดง เป็นไม้เถาเลื้อยล้มลุก อายุปีเดียว ลำต้นทอดเลื้อยปกคลุมดินหรือพันไม้อื่น ลำต้นเป็นสัน สามเหลี่ยม มีปีกแคบๆ ยาวประมาณ 5-10 เมตร ลำต้นกลม ตามกิ่งก้านมีขนแข็งสีขาว หรือสีน้ำตาลอ่อน กระจายทั่วไป
- ใบจิงจ้อแดง เป็นใบเดี่ยว ใบรูปไข่กว้าง เรียบหรือจักเป็นพูตื้น ๆ 3 พู ยาวประมาณ 3-10 เซนติเมตรปลายแหลมยาว โคนรูปหัวใจ เส้นโคนใบ 1-2 คู่ ก้านใบยาวประมาณ 3-12 เซนติเมตร ก้านช่อดอกยาวประมาณ 3-20 เซนติเมตร ใบประดับขนาดเล็ก
- ดอกจิงจ้อแดง ออกเป็นข่อที่ซอกใบ กลีบเลี้ยงรูปรียาวประมาณ 2-2.5 มิลิเมตร ใต้ปลายกลีบมีรยางค์แข็ง ยาวประมาณ 3-4 มิลิเมตร ติดทน ดอกรูปแตร สีแดงหลอดกลีบดอกยาวประมาณ 3-4.5 เซนติเมตร ปลายแยกเป็นแฉกตื้น ๆ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2-2.5 เซนติเมตร เกสรเพศผู้ยื่นพ้นปากหลอดกลีบดอก รังไข่เกลี้ยง ก้านเกสรเพศเมียยาวกว่าเกสรเพศผู้เล็กน้อย ก้านดอกยาวประมาณ 5-7 มิลิเมตร
- ผลจิงจ้อแดง ลักษณะผลค่อนข้างกลม ผิวเกลี้ยง สีน้ำตาล ขนาดประมาณ 5-7 มิลลิเมตร เมล็ด มี 4 เมล็ด เมล็ดยาว ประมาณ 4 มิลิเมตร สีดำมีขนสั้นนุ่ม
ส่วนที่ใช้เป็นยา : ราก, ลำต้น, เถา
สรรพคุณ จิงจ้อแดง :
- ราก เป็นยารุ แก้พิษแมลงป่องและพิษงู เป็นยาถ่ายอ่อนๆ สำหรับคนที่ท้องผูกเป็นประจำ เป็นยาแก้ไข้ ขับปัสสาวะ แก้โรคปวดข้อ ไขข้ออักเสบ
- ลำต้น เผาไฟใช้นาบท้องภายหลังคลอดบุตร แก้อาการจุกเสียด
- เถา รสร้อน แก้บวม ลมพรรดึก แก้เสมหะ โลหิตกำเดา ช่วยย่อยอาหาร