หญ้าพันงูแดง

• ต้นหญ้าพันงูแดง เป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก มีอายุปลายปี มีลำต้นสูงประมาณ 1-2.5 ฟุต ลำต้นมีลักษณะเป็นข้อมีสีแดง ลำต้นเป็นเหลี่ยมมนสีแดง ผิวเปลือกลำต้นเรียบเกลี้ยงหรือมีขนเล็กน้อยตามลำต้นหรือกิ่งก้าน เป็นพรรณไม้ที่ชอบขึ้นตามพื้นที่ลุ่มชื้นแฉะ
  
• ใบหญ้าพันงูแดง ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงตรงข้ามกันเป็นคู่ ลักษณะของใบเป็นรูปไข่กลับ ปลายใบแหลม โคนใบมน ส่วนขอบใบเรียบไม่มีหยัก ใบมีขนาดกว้างประมาณ 1-2 เซนติเมตร และยาวประมาณ 3-6 เซนติเมตร แผ่นใบมีสีเขียวอมแดง เส้นใบเป็นสีแดงเมื่อแก่
• ดอกหญ้าพันงูแดง ดอกเป็นช่อตั้งออกที่ปลายกิ่งหรือตามซอกใบ ช่อดอกยาวประมาณ 7.5-18 นิ้ว ปลายช่อมีดอกออกเป็นกระจุกรวมกัน โคนช่อจะมีดอกห่างกัน รอบก้านช่อดอกมีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ ดอกมีสีเขียวมีขนอ่อน ไม่มีกลีบ ดอกมีเกสรเป็นเส้นสีชมพู 9 เส้น
• ผลหญ้าพันงูแดง ผลเป็นแห้ง ลักษณะของผลเป็นรูปสามเหลี่ยมผิวเรียบ ภายในผลมีเมล็ดสรน้ำตาลเป็นมัน ผลเป็นผลแห้งและแตกได้

• ทั้งต้น รสจืด เป็นยาขับปัสสาวะ แก้ขัดเบา แก้บิด ขับนิ่ว และขับโลหิตเป็นประจำเดือน เจริญไฟธาตุ แก้พิษฝี แก้ไข้ตรีโทษ แก้ไอ แก้เบื่อเมา ขับเสมหะ ตำพอกแก้โรคผิวหนัง แก้พิษตะขาบ แมลงป่อง
• ใบ รสจืด แก้เม็ดยอดในคอ แก้คออักเสบ
• ดอก รสจืด แก้เสมหะคั่งในทรวงอก ละลายก้อนนิ่ว
• ราก รสจืด ปรุงเป็นยาต้มแก้บิด และใช้ปิดพอกบริเวณที่คันเนื่องจากถูกตะขาบกัด ใช้ทารอบคอแก้ไอ และทาท้องเมื่อเป็นพยาธิ

ในอินเดียใช้ทั้งต้นเป็นยาภายนอก แก้โรคผิวหนัง
ในมาเลเซียใช้เป็นยาทั้งภายใน และภายนอก กล่าวคือ ทั้งต้นต้มกิน แก้ไอ